Marley og ég

Fyrsta bókin sem ég las í sumarfríinu mínu á Spáni var Marley og ég, ótrúleg bók.  Keypti hana sem gjöf til bóndans en stalst til að lesa hana áður en ég færi honum gjöfina! Það er eins og þessi bók hafi verið skrifuð fyrir mig....já hundaeigandann mig..... Ég byrjaði á bókinni í flugvélinni á leið til Spánar og það sem ég hló... je minn sumt var eins og skrifað um reynslu okkar fjölskyldunnar að fá Tenor.....og þegar ég lauk bókinni var tár á hvarmi ...... ég mæli með þessar bók ... fyrir dýrafólk allavega (humm,, ég allt í einu farin að samnefna mig við dýrafólk,, á dauðan mínum átti  ég frekan von !!... ég er ekki viss um að mér hefði fundist hún svona góð ÁÐUR FYRR þegar geðklofa Guðrún var ekki búin að samþykkja hund á heimilið..... „FYRIR GEÐKLOFAN“ gat ég bara ekki skilið tengsl manns og hunds en núna skil ég það þó að ég sé enn ekki komin með hundagenin alveg inn, finnst enn ógeðslegt slefið og kúkurinn og allt það þá hef ég öðlast þann þroska að SKYLJA þetta ! smá húrra fyrir mér. Hlakka til að gefa bóndanum bókina þegar hann kemur í sæluna á Spáni --- ætli honum finnist hún eins fyndin og sorglega og mér ?